Ο διεθνοποιημένος οικονομικός ανταγωνισμός και η εξέλιξη της τεχνολογίας έχει διαμορφώσει ένα νέο και ρευστό οικονομικό-κοινωνικό περιβάλλον για τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις και περιφέρειες. Σε αυτό το περιβάλλον η έρευνα, τεχνολογική ανάπτυξη και καινοτομική δραστηριότητα αποτελούν έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες που επηρεάζουν τον βαθμό ανταγωνιστικότητας τόσο της οικονομίας όσο και των επί μέρους περιφερειών.
Στην εργασία αυτή επιχειρείται μια προσέγγιση του προβλήματος της ανταγωνιστικότητας των περιφερειών, όπως αυτό προδιαγράφεται και προσδιορίζεται από την έρευνα και τεχνολογική ανάπτυξη και, γενικότερα, την ικανότητα πραγματοποίησης καινοτομιών. Ο βασικός σκοπός της εισήγησης είναι να παρουσιάσει τις βασικές κατευθύνσεις μιας πολιτικής η οποία ενισχύει τη διαπλοκή ανάμεσα στην πολιτική έρευνας και τεχνολογικής ανάπτυξης και στην πολιτική οικονομικής και κοινωνικής συνοχής, με ιδιαίτερη έμφαση στις λιγότερο ευνοημένες περιφέρειες.
Η εργασία έχει διττό χαρακτήρα. Πρώτον, επιχειρεί να προσδιορίσει την έννοια της ανταγωνιστικότητας στο επίπεδο της περιφέρειας και του κράτους. Ενώ, στη συνέχεια επιχειρείται η περιγραφή της σημασίας της έρευνας, τεχνολογίας και των καινοτομιών, καθώς και των παραγόντων που ευνοούν την έρευνα και τεχνολογική ανάπτυξη (με βάση τις πολυδιάστατες σχέσεις, αλληλεξαρτήσεις και αλληλεπιδρά­σεις μεταξύ τους). Δεύτερον, η εργασία περιλαμβάνει τη μέτρηση του «τεχνολογικού χάσματος» και τις τάσεις μεταβολών του διά μέσου του χρόνου και ολοκληρώνεται με την προσπάθεια άντλησης ορισμένων γενικών προτάσεων πολιτικής.