Ένας σημαντικός παράγοντας για την αποκέντρωση των υπηρεσιών υγείας είναι η παροχή υψηλού επιπέδου υπηρεσιών σε περιφερειακό επίπεδο. Ο βασικότερος δείκτης αποτίμησης του επιπέδου των υπηρεσιών υγείας είναι η συνολική αντίληψη των ασθενών για τις υπηρεσίες που λαμβάνουν, γνωστή ως ικανοποίηση ασθενών. Ωστόσο, οι οργανισμοί παροχής υπηρεσιών υγείας αντιμετωπίζουν το δίλημμα πώς θα κατανείμουν τους σχετικούς τους πόρους, έτσι ώστε να βελτιστοποιήσουν την ικανοποίηση των ασθενών, με αποτέλεσμα να μην αναζητούν αυτοί λύσεις στα κεντρικά νοσοκομεία. Ο παραπάνω στόχος συνήθως εξυπηρετείται με τη χρήση εργαλείων έρευνας αγοράς, όπου κατασκευάζεται ένα στατιστικό μοντέλο βασικών κριτηρίων και μελετάται η σημασία τους στη διαμόρφωση της ικανοποίησης ασθενών. Η βασική υπόθεση των μοντέλων αυτών αναφέρεται στο γεγονός ότι η σχέση μεταξύ των επιμέρους κριτηρίων ποιότητας και της συνολικής ικανοποίησης είναι συμμετρική και γραμμική. Διάφορες μελέτες σε άλλους κλάδους παροχής υπηρεσιών κατέδειξαν ότι ενδεχομένως υπάρχει μια διαφορετική δομή στην παραπάνω σχέση, η οποία αξίζει να διερευνηθεί και στον τομέα της παροχής υπηρεσιών υγείας. Η νέα προσέγγιση στη μοντελοποίηση των επιμέρους κριτηρίων ποιότητας των υπηρεσιών υγείας εξετάζεται μέσα στο θεωρητικό πλαίσιο της πολυμεταβλητής ανάλυσης δεδομένων, χρησιμοποιώντας στοιχεία από μια έρευνα ικανοποίησης ασθενών σε τρία περιφερειακά νοσοκομεία της Βόρειας Ελλάδας. Από την ανάλυση των ερωτηματολογίων ταυτοποιήθηκαν τέσσερα επιμέρους κριτήρια ποιότητας παροχής υπηρεσιών υγείας, που αναφέρονταν στο επίπεδο ποιότητας των υπηρεσιών του ιατρικού και του νοσηλευτικού προσωπικού, στο επίπεδο οργάνωσης των διαδικασιών του νοσοκομείου και στις συνθήκες διαβίωσης του ασθενούς κατά τη διάρκεια της νοσηλείας. Τα αποτελέσματα επιβεβαίωσαν την ύπαρξη ασυμμετρίας στη σχέση μεταξύ των επιμέρους κριτηρίων και της συνολικής ικανοποίησης, γεγονός που οδηγεί σε διαφοροποιημένους χάρτες βαρύτητας-αποδοτικότητας για τη χάραξη της πολιτικής βελτίωσης της ποιότητας των προσφερόμενων υπηρεσιών υγείας.