Εισαγωγή: Το κάπνισμα αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα επιλεγμένης ανθυγιεινής συμπεριφοράς και την υπ’ αριθμόν ένα προλαμβανόμενη αιτία νοσηρότητας και θνησιμότητας. Για το λόγο αυτόν κρίνεται αναγκαία η συγκριτική διερεύνηση της σχετιζόμενης με την υγεία ποιότητας ζωής των καπνιστών και μη καπνιστών. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η υποκειμενική αξιολόγηση της ποιότητας ζωής καπνιστών και μη καπνιστών. Υλικό-Μέθοδος: Η μελέτη πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο και τον Ιούλιο του 2009, διήρκησε 4 εβδομάδες και αφορούσε σε καπνιστές και μη καπνιστές, δημότες του Δήμου Αθηναίων, από τους οποίους συλλέχθηκαν συνολικά 317 (212 και 105, αντίστοιχα) ερωτηματολόγια. Για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε το εργαλείο μέτρησης της ποιότητας ζωής «επισκόπηση υγείας SF-36». Ως δειγματοληπτική μέθοδος χρησιμοποιήθηκε η στρωματοποιημένη τυχαία δειγματοληψία και ο έλεγχος αξιοπιστίας πραγματοποιήθηκε με το συντελεστή εσωτερικής συνοχής α του Cronbach. Αποτελέσματα: Από την ανάλυση των δεδομένων της κλίμακας SF-36 προκύπτει ότι οι καπνιστές βαθμολογούν χαμηλότερα τη σωματική τους υγεία (RP=69,92) συγκριτικά με τους μη καπνιστές (RP=78,09), στατιστικό σημαντικό επίπεδο. Αντίθετα, δε φαίνεται να υπάρχει διαφορά στην κοινωνική λειτουργικότητά τους (καπνιστές SF=55,6 και μη καπνιστές SF=55) στο επίπεδο του 0,05. Συμπεράσματα: Αν και από την παρούσα μελέτη προκύπτει ότι οι καπνιστές αξιολογούν υποκειμενικά, ότι το κάπνισμα επηρεάζει αρνητικά τη σωματική τους υγεία, δε φαίνεται να εκτιμούν το ίδιο για την κοινωνική λειτουργικότητά τους. Το γεγονός αυτό αποτελεί σημαντικό στοιχείο για την τάση που είναι διαμορφωμένη στην ελληνική κοινωνία ως προς το κάπνισμα και συνδέει την ποιότητα ζωής με τον τρόπο αντιμετώπισης της συνήθειας του καπνίσματος.