Η παρούσα εργασία είναι μια ενδεικτική ανάλυση της δομής μιας ευρείας φιλοσοφικής περιόδου, της Ελληνιστικής Φιλοσοφίας. Γέννημα μιας ταραγμένης εποχής, η Ελληνιστική Φιλοσοφία επιχείρησε να ορίσει τη θέση του ανθρώπου σε ένα αφιλόξενο κόσμο και να καταστήσει την ευδαιμονία προσωπική του ευθύνη. Στωικοί, Επικούρειοι και Σκεπτικοί, με τις ομοιότητες και τις διαφορές τους, επηρέασαν βαθύτατα την εξέλιξη της ανθρώπινης σκέψης και η διδασκαλία τους συνεχίζει να ακτινοβολεί ως τις μέρες μας. Η εργασία αποτελείται από δύο μέρη: ένα θεωρητικό, που αφορά την φιλοσοφική ανάλυση των τριών Ελληνιστικών Σχολών και ένα πρακτικό, που περιλαμβάνει την υλοποίηση μιας Βάσης Δεδομένων, και στο πλαίσιο αυτής, τη δημιουργία τριών θεματικών χαρτών που αποτυπώνουν τις σχέσεις των βασικών εννοιών των Σχολών. Η σύνθεση των δύο μερών κρίνεται ως μια σύγχρονη προσέγγιση ενός παραδοσιακού γνωστικού πεδίου.