Σκοπός του άρθρου είναι να παρουσιάσει την εφαρμογή ενός πιλοτικού εκπαιδευτικού προγράμματος με τίτλο «Ιστορίες ζωής, ιστορίες αλληλεγγύης: Τα μουσειακά αντικείμενα ως πεδίο διερεύνησης της έννοιας της αλληλεγγύης στον πολιτισμό», που οργανώθηκε από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο κατά το σχολικό έτος 2014-15. Αυτό που το καθιστά ιδιαίτερο είναι το γεγονός ότι σχεδιάστηκε εξ αρχής ως πολύμηνο πρόγραμμα συνεργασίας με τα συμμετέχοντα σχολικά τμήματα, στο πρότυπο των πολιτιστικών προγραμμάτων του Υπουργείου Παιδείας, και ότι το μέρος που αφορούσε στην επίσκεψη στο μουσείο βασίστηκε εξ ολοκλήρου σε τεχνικές του θεάτρου στην εκπαίδευση. Οι έφηβοι που συμμετείχαν διερεύνησαν το σύνθετο θέμα της προστασίας της πολιτισμικής κληρονομιάς μέσα από μια σειρά δράσεων και εργασιών που έλαβαν χώρα στη σχολική τάξη και κορυφώθηκαν στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα που υλοποιήθηκε στο μουσείο. Το μουσειακό πρόγραμμα, αρθρωμένο γύρω από δύο διαφορετικές ιστορίες με τις οποίες συνδέεται η πρόσκτηση των επιλεχθέντων αντικειμένων στις συλλογές του μουσείου, έδωσε την ευκαιρία στα παιδιά να βιώσουν πώς εμπλέκεται η έννοια της αλληλεγγύης σε θέματα διαχείρισης της αρχαιολογικής κληρονομιάς και να τοποθετηθούν προσωπικά στο ευαίσθητο αυτό ζήτημα. Η εμπειρία που αποκτήθηκε από την πιλοτική αυτή εφαρμογή είναι πολύτιμη για τον σχεδιασμό εκπαιδευτικών προγραμμάτων που υπηρετούν κοινωνικούς στόχους και κινητοποιούν τους συμμετέχοντες να συμμετέχουν ενεργά και να τοποθετούνται κριτικά στο υπό εξέταση θέμα.