Η Ανοιχτή Πρόσβαση αναφέρεται στη δωρεάν απεριόριστη διαδικτυακή πρόσβαση σε πληροφορίες. Τα ακαδημαϊκά ιδρύματα μέσω των βιβλιοθηκών τους έχουν ιδρύσει αποθετήρια και ορίσει πολιτικές ανοιχτής πρόσβασης, σύμφωνα με τις οποίες, το ακαδημαϊκό και φοιτητικό προσωπικό μπορεί/οφείλει να καταθέτει τόσο τις μονογραφίες του, όσο και τα δημοσιευμένα επιστημονικά του έργα. Η παρούσα εργασία είχε σκοπό την επισκόπηση της διεθνούς βιβλιογραφίας αναφορικά με την ανοικτή πρόσβαση, την παρουσίαση των πολιτικών ανοιχτής πρόσβασης ξένων βιβλιοθηκών και την επισκόπηση των αντίστοιχων πολιτικών των ελληνικών βιβλιοθηκών. Με χρήση λέξεων κλειδιών έγινε αναζήτηση στο διαδίκτυο και βρέθηκαν και παρουσιάστηκαν οι πολιτικές ανοιχτής πρόσβασης Πανεπιστημίων των ΗΠΑ (Χάρβαρντ, ΜΙΤ, Πρίνστον, Ουάσινγκτον), του Ηνωμένου Βασιλείου (Οξφόρδης και Κέιμπριτζ) και της Ολλανδίας (Άμστερνταμ). Αντίστοιχα, ευρέθηκαν και περιγράφηκαν πολιτικές ανοιχτής πρόσβασης των Ελληνικών Πανεπιστημίων Δυτικής Αττικής, Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου και ΕΚΠΑ, και των βιβλιοθηκών HEAL-Link και ΕΑΑΔ. Έγινε σύγκριση των διαφόρων πολιτικών του εξωτερικού και της Ελλάδας. Η έρευνα έδειξε τον σημαντικό ρόλο της ανοιχτής πρόσβασης στην Ανοιχτή Επιστήμη, που όμως ακολουθεί ποικιλία μοντέλων (πράσινο, χρυσό, πλατινένιο, αδαμάντινο), προσεγγίζεται διαφορετικά από τα ακαδημαϊκά ιδρύματα και εφαρμόζεται ευκολότερα εφόσον υπάρχουν σημαντικοί πόροι. Όλα τα πανεπιστήμια εξωτερικού που μελετήθηκαν είχαν πολιτικές ανοιχτής πρόσβασης αναρτημένες στις ιστοσελίδες των βιβλιοθηκών τους. Αυτό δεν ίσχυε για τα Ελληνικά Ιδρύματα. Οι πολιτικές ανοιχτής πρόσβασης στα Βρετανικά πανεπιστήμια ήταν εκτενέστερες και πληρέστερες ως προς το περιεχόμενο τους, καθοδηγώντας τον συγγραφέα. Αντίστοιχης κάλυψης ήταν και η πολιτική ανοιχτής πρόσβασης του ΠΑΔΑ. Οι πολιτικές ανοιχτής πρόσβασης στα ιδρύματα του εξωτερικού μετρούν ήδη αρκετά έτη ζωής (άνω των 10 ετών), ενώ τα Βρετανικά Πανεπιστήμια αναθεωρούν τις πολιτικές τους σε τακτά διαστήματα. Η Ελλάδα υστερεί στον χώρο της ανοιχτής πρόσβασης σε σχέση με τις ΗΠΑ και τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της ΕΕ. Γίνονται προσπάθειες για την ενσωμάτωση -vii πολιτικών ανοιχτής πρόσβασης στα διάφορα Ελληνικά ιδρύματα (παράδειγμα και το ΕΚΠΑ), μα ορυθμός ενσωμάτωσης είναι μάλλον αργός.