Τα μουσεία κι οι βιβλιοθήκες διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στη διατήρηση και τη μετάδοση του πολιτισμού. Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο οργανισμών, όπως η επαγγελματική κατάρτιση των εργαζομένων, τα περιουσιακά στοιχεία, το είδος των συλλογών κ.ά., συχνά προχωρούν σε συνεργασίες ώστε να προσελκύσουν το κοινό, να εκσυγχρονιστούν και να διασφαλίσουν οικονομικούς πόρους που είναι απαραίτητοι για τη λειτουργία τους. Μέσω των συνεργασιών αυτών τα μουσεία κι οι βιβλιοθήκες μπορούν να διαμορφώσουν έναν νέο ψυχαγωγικό κι εκπαιδευτικό ρόλο, να παράσχουν ευρύτερο φάσμα υπηρεσιών στην τοπική κοινωνία και να επιτύχουν τον κοινό σκοπό της πολιτιστικής κληρονομιάς. Ως εκ τούτου, η παρούσα εργασία επικεντρώνεται στη συνεργασία που αναπτύσσεται μεταξύ μουσείων και συνεργασιών και σκοπός της είναι η μελέτη των πλεονεκτημάτων και των εμποδίων που απορρέουν από τις συνεργατικές αυτές προσπάθειες. Η εργασία επικεντρώνεται στις μελέτες περιπτώσεων συγκεκριμένων μουσείων και βιβλιοθηκών, όπως το TATE London, η British Library, το Μουσείο Μπενάκη, το Eθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης κι η Εθνική Πινακοθήκη πραγματοποιώντας βιβλιογραφική ανασκόπηση. Παρατηρείται ότι τα προγράμματα συνεργασίας που εφαρμόστηκαν από τους συγκεκριμένους οργανισμούς απέφεραν σημαντικά οφέλη τόσο για τους χρήστες, όσο και για τη λειτουργία και τη χρηματοδότηση των οργανισμών. Ωστόσο, η πρόσφατη πανδημία του COVID-19 κι οι οικονομικές επιπτώσεις που αναμένεται να επιφέρει σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι πιθανό να επηρεάσουν αρνητικά τις προσπάθειες και τα προγράμματα συνεργασίας.