Υπόβαθρο: Η πανδημία COVID-19 έχει μία εν γένει απορρυθμιστική επίδραση στις ανθρώπινες κοινωνίες. Ήδη από την πρώιμη φάση της αναπτύχθηκε ένας σχετικός προβληματισμός όσον αφορά τις πιθανές αρνητικές της επιδράσεις στην εξισορρόπηση προσωπικής και επαγγελματικής ζωής. Στόχος: Στόχος της συγκεκριμένης μελέτης ήταν η εξέταση μιας πιθανής έλλειψης ισορροπίας ανάμεσα στην προσωπική και στην επαγγελματική ζωή λόγω των μέτρων που ελήφθησαν για την αντιμετώπιση του κορονοϊού. Μεθοδολογία: Στη συγκεκριμένη έρευνα πραγματοποιήθηκαν συνεντεύξεις με 8 άτομα που εργάζονταν κατά την πρώιμη φάση της πανδημίας, επιδιώκοντας τη διερεύνηση της πιθανής διατάραξης της ισορροπίας ανάμεσα στην προσωπική και την επαγγελματική ζωή. Τα δεδομένα των συνεντεύξεων αναλύθηκαν μέσω θεματικής ανάλυσης περιεχομένου. Αποτελέσματα: Με βάση τη σχετική θεματική ανάλυση περιεχομένου που πραγματοποιήθηκε, προκύπτουν οι εξής κεντρικές διαπιστώσεις: 1) η πανδημία οδήγησε σε ένα σημαντικό άγχος λόγω του φόβου προσβολής από τον άγνωστο κατά την πρώιμη φάση της πανδημίας COVID-19. 2) Aνεξαρτήτως του επαγγέλματος των εργαζομένων, η πανδημία οδήγησε σε μία σημαντική απορρύθμιση της προσωπικής και επαγγελματικής ζωής. 3) Hαπορρύθμιση αυτή φαίνεται να οφείλεται σε σημαντικό βαθμό στο άγχος και όχι στις ίδιες τις δυναμικές των μέτρων που ελήφθησαν (π.χ. τηλεργασία). 4) Με το πέρασμα του χρόνου υπήρξε υποχώρηση των αρνητικών και κυριαρχία περισσότερο θετικών συναισθημάτων. 5) Οι εργαζόμενοι απέφευγαν να αντιπαρατεθούν ευθέως με τα στρεσογόνα γεγονότα, υιοθετώντας αποφευκτικές στρατηγικές για τη μείωση του άγχους. 6) Η πανδημία θέτει τα θεμέλια για μία ευρύτερη απορρύθμιση της προσωπικής και επαγγελματικής ζωής, καθώς ορισμένες εκ των μεταβολών της, όπως η τηλεργασία, ενδεχομένως να διατηρηθούν και στο μέλλον. 7) Οι εργαζόμενοι θεωρούν πως η διαχείριση του άγχους είναι αναγκαία για τη βελτίωση της ισορροπίας προσωπικής και επαγγελματικής ζωής, χωρίς όμως να υπάρχει μία συμφωνία μεταξύ τους ως προς τον τρόπο με τον οποίο κάτι τέτοιο θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί. Συμπεράσματα: Η συγκεκριμένη μελέτη οδηγεί στη διαπίστωση πως η απορρύθμιση της προσωπικής και επαγγελματικής ζωής ήταν περισσότερο συνάρτηση του άγχους που κυριάρχησε λόγω του φόβου του κορονοϊού και λιγότερο τον ίδιων των μεταβολών των εργασιακών συνθηκών. Σε κάθε περίπτωση, η παρούσα έρευνα συναντά ορισμένους περιορισμούς, όπως για παράδειγμα το μικρό μέγεθος του εξεταζόμενου δείγματος. Κατά συνέπεια, περαιτέρω έρευνα είναι αναγκαία για τη διερεύνηση της έλλειψης ισορροπίας ανάμεσα στην προσωπική και στην επαγγελματική ζωή.