Στην εποχή της πανδημίας, και ακόμα περισσότερο στις φάσεις του εγκλεισμού, το κοινό κράτησε επαφή με τα μουσεία και γενικότερα τους πολιτιστικούς χώρους μέσα από εφαρμογές κινητών συσκευών (mobileapps) για ψηφιακές περιηγήσεις. Αυτή η διαπίστωση μάς προβλημάτισε σχετικά με τα κριτήρια με τα οποία οι χρήστες αξιολογούν αυτές τις ψηφιακές εφαρμογές που μας φέρνουν κοντά στον πολιτισμό χωρίς φυσική παρουσία.
Στην παρούσα εισήγηση παρουσιάζουμε συνοπτικά τα αποτελέσματα σχετικής διεξοδικής έρευνας που αφορά την περίοδο 1/1/2020 έως και 31/7/2021 και πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο πτυχιακής εργασίας στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής. Από τα αποτελέσματά της έρευνας συνάγεται πως οι χρήστες αξιολογούν εφαρμογές κινητών συσκευών για ψηφιακές περιηγήσεις σε χώρους πολιτισμού με βάση κυρίως την εμπειρία χρήστη και την ευχρηστία του συστήματος με μια γενικότερη οπτική, χωρίς να υπεισέρχονται σε λεπτομέρειες.
Επίσης, φαίνεται πως οι χρήστες αυτών των ψηφιακών εφαρμογών δε διαφοροποιούνται από τους χρήστες άλλων εφαρμογών: και για αυτούς η αποτελεσματικότητα του συστήματος είναι σε κάθε περίπτωση σημαντική.