Η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση που συντελείται στις μέρες μας, έχει αποτελέσει τον ακρογωνιαίο λίθο διαμόρφωσης της σημερινής πραγματικότητας επιδρώντας σε όλες τις πτυχές των ανθρώπινων δραστηριοτήτων. Η ολοένα και αυξανόμενη χρήση του Διαδικτύου ενισχύει την προσβασιμότητα από το ευρύ κοινωνικό σύνολο ανεξαρτήτως των δυσκολιών που απορρέουν από το «φυσικό» κόσμο. Τα μουσεία όντας ζωντανοί οργανισμοί επιδιώκουν το σχεδιασμό, την ανάπτυξη και τελικά τη βελτίωση των ψηφιακών υπηρεσιών, δηλαδή των εφαρμογών τους προκειμένου να συμβάλλουν στη διαμόρφωση μίας ολοκληρωμένης πολυαισθητηριακής και διαδραστικής μουσειακής εμπειρίας των επισκεπτών. Όσο περισσότερο δραστηριοποιούνται οι μουσειακοί οργανισμοί με τα μέλη της κοινωνίας τόσο τονώνουν την εξωστρέφεια τους. Με γνώμονα τα ανωτέρω, κρίνεται αναγκαία η διεξοδική μελέτη και αξιολόγηση του εν λόγω φαινομένου, στοχεύοντας στην καταγραφή των θετικών και αρνητικών συνεπειών που συμπεραίνονται από τη μουσειακή εμπειρία των επισκεπτών όσον αφορά στη χρήση εφαρμογών για φορητές συσκευές. Σκοπός της συγκεκριμένης πτυχιακής εργασίας είναι η ανάλυση και η αξιολόγηση των εφαρμογών των μουσείων σε Ελλάδα και εξωτερικό, καθώς και η μεταξύ τους σύγκριση όσον αφορά στις τεχνολογίες που χρησιμοποιούν (Ζέγκος, 2017).