Το παρόν άρθρο πραγματεύεται τον ρόλο της λογοτεχνικής θεωρίας στη σχεδίαση στόχων και μεθόδων προσέγγισης του λογοτεχνικού κειμένου σε αναγνωστικές κοινότητες
βιβλιοθηκών. Επικεντρώνεται σε θεωρητικά εργαλεία που συμβάλλουν στην ανάπτυξη
φιλαναγνωσίας σε προεφήβους και έφηβους αναγνώστες. Γι’ αυτό και εστιάζει στην
αξιοποίηση των Σχολικών ή των Παιδικών Βιβλιοθηκών, οι οποίες εξορισμού απευθύνονται σε κοινό αυτών των ηλικιών. Το άρθρο επισημαίνει τους κινδύνους που ελλοχεύουν από την άκριτη εφαρμογή θεωρητικών αρχών που δεν συνάδουν με την αναγνωστική ετοιμότητα του πληθυσμού-στόχου ή με τον αισθητικό χαρακτήρα της ανάγνωσης. Επιπλέον, αναδεικνύει θεωρητικά εργαλεία που συνδυάζονται αποτελεσματικά σε περιβάλλοντα βιβλιοθήκης, προκειμένου να καλλιεργηθεί μια θετική στάση
των νεαρών αναγνωστών για το λογοτεχνικό βιβλίο στο πλαίσιο διαλεκτικής ανάγνωσης.