Η λογοκλοπή αποτελεί ίσως το πιο συχνό ακαδημαϊκό παράπτωμα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το διαδίκτυο, οι ηλεκτρονικές πηγές και η εύκολη πρόσβαση στην πληροφορία διευκόλυναν την εκδήλωση και την έξαρση αυτού του φαινομένου. Στο πλαίσιο αντιμετώπισης του φαινομένου οι ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες προχώρησαν στην αγορά λογισμικών ανίχνευσης πιθανής λογοκλοπής με πιο γνωστό το εργαλείο Turnitin. Στόχος της παρούσας εργασίας είναι να διερευνήσει τη στάση των μελών του διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού μεγάλων ακαδημαϊκών ιδρυμάτων όσον αφορά στη λογοκλοπή και στη χρήση του εργαλείου Turnitin. Η έρευνα που θα αναπτυχθεί στο πλαίσιο της εργασίας θα εστιάσει τουλάχιστον σε τρία ιδρύματα: το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο και το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής. Τα πρώτα δύο πανεπιστήμια έχουν τη μεγαλύτερη παράδοση στη χρήση εργαλείων λογοκλοπής στην Ελλάδα (πριν το Turnitin χρησιμοποιούσαν το εργαλείο Ephorus). Επίσης, τα δύο αυτά ιδρύματα χρησιμοποιούν εργαλεία λογοκλοπής σε πλήρη ενσωμάτωση με τα περιβάλλοντα ηλεκτρονικής μάθησης. Από την άλλη μεριά, το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής τώρα κάνει τα πρώτα βήματά του στη χρήση του Turnitin. Μέσω των ερωτημάτων θα γίνει προσπάθεια να εντοπιστεί η ύπαρξη ή μη πολιτικής των ιδρυμάτων, η στάση και η χρήση από τα μέλη του διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού