Το παρόν άρθρο συζητάει για ποιο λόγο είναι σημαντικότερο για έναν οργανισμό να προσπαθήσει να εδραιώσει τη λεγόμενη «μαθησιακή κουλτούρα» στους κόλπους του από το να παρέχει απλώς εκπαιδευτικά προγράμματα στους υπαλλήλους του. Επιπλέον αναφέρεται στο πως οι Βιβλιοθήκες και υπηρεσίες πληροφόρησης μπορούν να μεταμορφωθούν σε «μαθησιακές Βιβλιοθήκες» για το ανθρώπινο δυναμικό τους. Αρχικά παρουσιάζει τα μειονεκτήματα των εκπαιδευτικών προγραμμάτων και στη συνέχεια εξηγεί πως η εκπαίδευση θα μπορούσε να προσεγγιστεί μέσα από το πρίσμα της «διαχείρισης ανθρώπινων πόρων». Στη συνέχεια, προσπαθεί να περιγράψει τα κύρια χαρακτηριστικά ενός μαθησιακού οργανισμού καθώς και τα πλεονεκτήματα που αυτά εμφανίζουν, εστιάζοντας κυρίως στο περιβάλλον των Βιβλιοθηκών. Κατά την προσπάθεια αυτή χρησιμοποιεί παραδείγματα περιπτώσεων μελέτης από την τρέχουσα Βιβλιογραφία σχετικά με Βιβλιοθήκες και μαθησιακούς οργανισμούς. Καταλήγει με τα συμπεράσματα και τις Βασικές διαφορές ανάμεσα στην εκπαίδευση και το μαθησιακό οργανισμό.