Τα ιδιωτικά μουσεία, όπως και αρκετά δημόσια περιφερειακά, περιορίζονται από το μικρό εκθεσιακό χώρο και το μικρό σχετικά αριθμό εκθεμάτων, που δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για ανάπτυξη πολλαπλών εκθέσεων, ώστε να ικανοποιούνται επισκέπτες με διαφορετικά ενδιαφέροντα και χαρακτηριστικά. Σε αυτή την εργασία θα αναφερθούμε στην εμπειρία μας από την ανάπτυξη πολλαπλών θεματικών διαδρομών
στο Λαογραφικό Μουσείο της Τεγέας, στο Μουσείο Πέτρας και Μαντινάδας “Λυχνοστάτης” του Ηρακλείου και στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Τρίπολης. Οι θεματικές διαδρομές στο Λαογραφικό Μουσείο της Τεγέας είναι α) ο χώρος, β) η τεχνολογία και γ) η ένδυση. Στο Μουσείο Πέτρας και Μαντινάδας ”Λυχνοστάτης” οι διαδρομές είναι α) Φυσιογνωσική, β) Λαϊκή Τέχνη, γ) Προβιομηχανική τεχνολογία και δ) Λαογραφία. Στο Αρχαιολογικό
Μουσείο της Τρίπολης έχουμε τις διαδρομές α) εμφάνιση/ένδυση, β) θνησιμότητα, γ) γυμνό, δ) θρησκεία & τελετουργικά, ε) κοινωνική θέση, στ)εκπαίδευση, ζ) θεραπευτικές πρακτικές και η) καθημερινότητα.
Κάθε διαδρομή αξιοποιεί ένα μέρος των διαθέσιμων εκθεμάτων για να παρουσιάσει ένα επιλεγμένο θέμα και είναι προσαρμοσμένη στις ανάγκες μιας προκαθορισμένης και στοχευμένης ομάδας κοινού. Η έως τώρα εφαρμογή τηςπροσέγγισης δείχνει πως είναι μια πολλά υποσχόμενη οδός, τόσο για την καλύτερη αξιοποίηση του χώρου και των εκθεμάτων των μικρών μουσείων όσο και για την καλύτερη προσαρμογή στα ενδιαφέροντα των επισκεπτών